Daar staat ze dan, met tranen in haar ogen. Niet wetend waar ze überhaupt moet beginnen. In korte tijd zijn haar beide ouders overleden. Nu staat ze er eigenlijk alleen voor. Het hele grote huis van haar ouders moet leeg. Door de jaren heen zijn er ontzettend veel spullen in dit huis gekomen. Daar moet zij helemaal alleen doorheen. Ze wil alles aanraken voordat ze kan beslissen. Alles moet gezien zijn. Ze moet keuzes maken, spullen weggooien, spullen wegdoen waarvan ze weet dat die veel waarde voor haar ouders hebben gehad. En dan is er ook nog de emotie van het verlies van haar ouders. Het intense verdriet van hun afwezigheid.

Het lukt niet. Ze heeft behoefte aan begeleiding, sturing en inzicht. Als professional organizer is het mijn taak om haar te helpen met opruimen, maar er worden hier ook duidelijk andere vaardigheden gevraagd. Eentje van inleving, goed kijken wanneer het even te veel wordt, goed luisteren, van herinneringen te laten vertellen, oprecht interesse hebben in het leven van haar ouders en ook in dat van haar zelf. Soms moet je haar over een drempel heen helpen, soms moet je haar even troosten of soms gewoon even stil zijn. Wat een waardevol en mooi proces maak je dan samen mee!

We komen aan op zolder. Er ligt een poffertjespan die ze al vaker in handen heeft gehad. Maar wegdoen kon ze niet, ook niet voor de tweedehands winkel. Ik stel vragen als: Heb je het misschien zelf nodig? Ga je het zelf gebruiken? Heeft het een speciale herinnering aan vroeger? Kun je er iemand anders blij mee maken? Alle antwoorden beantwoordt zij met “nee”. Maar nu wegdoen lukt gewoon nog niet. Prima, dan laten we de poffertjespan nog even liggen. Ze hoeft er nu nog geen keuze over te maken. We hebben gelukkig de tijd. Het huis is nog niet verkocht. Dus we gaan verder met een zak oude poppenkleertjes.
Als we vier weken later tijdens het opruimen weer de poffertjes pan tegenkomen vraag ik haar: “Denk je dat je hier al een beslissing over kan maken?” Zonder enige twijfel in haar stem zegt ze: “Oh, doe maar weg.” En dat is het… soms ben je er gewoon nog niet aan toe. Geef het tijd, geef het ruimte. Dan krijgt het uiteindelijk een plaats. 

Ken jij iemand die in bovenstaande situatie mijn hulp zou kunnen gebruiken? Neem dan gerust contact met mij op!